Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
- Prawo
administracyjne
- Kategoria
wyrok
- Klucze
bezczynność, grzywna, odpowiedzialność pracownika, rażące naruszenie prawa, samorządowe kolegium odwoławcze, skarga, uzasadnienie, wojewódzki sąd administracyjny, wyrok, zasiłek okresowy
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego to akt orzekający w sprawie administracyjnej, wydany w wyniku postępowania przed właściwym sądem administracyjnym na poziomie wojewódzkim. Dokument ten zawiera uzasadnienie decyzji sędziowskiej oraz argumenty mające wpływ na jej treść. Wyrok ten ma kluczowe znaczenie dla dalszego postępowania w danej sprawie i musi być zgodny z obowiązującym prawem oraz przepisami procedury administracyjnej.
II SA/Kr 1234/23 15.05.2023 r.
WYROKw imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowiew składzie następującym:Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Kowalska (spr.)Sędziowie: Sędzia WSA Jan Nowak Sędzia WSA Maria WiśniewskaProtokolant Starszy Sekretarz Sądowy Piotr Zieliński
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15.05.2023 r.
sprawy ze skargi Jana Kowalskiego
na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie
w przedmiocie zasiłku okresowego
1. zobowiązuje Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie do rozpatrzenia odwołania Jana Kowalskiego od decyzji Burmistrza Miasta Krakowa z dnia 12.03.2023 r., nr SKO.1234.56.2023 - w terminie 14 dni od doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy,
2. stwierdza, że bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa,
3. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny.
..................................................................................(podpis sędziego/podpis sędziego/podpis sędziego)
UZASADNIENIE
Jan Kowalski wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie .W uzasadnieniu podał, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ustawowym terminie nie rozpatrzyło jej odwołania od decyzji Burmistrza Miasta Krakowa z dnia 12.03.2023 r. nr SKO.1234.56.2023 . Wezwał organ do rozpatrzenia jej sprawy pod rygorem skierowania skargi do sądu, ale organ nadal nie wydał decyzji. Wniósł o zobowiązanie organu do wydania aktu administracyjnego w terminie 14 dni i nałożenie grzywny w wysokości 1000 zł na budowę kościoła św. Anny w Krakowie . Domagał się zobowiązania organu do ukarania pracownika za nie załatwienie sprawy w terminie, w trybie art. 38 k.p.a.W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie wskazało, że do dnia dzisiejszego sprawa nie została załatwiona, wobec czego wniosło o uwzględnienie skargi na bezczynność i wyznaczenie terminu rozpoznania sprawy. Odwołanie skarżącej od decyzji organu pierwszej instancji z dnia 12.03.2023 r. w przedmiocie przyznania świadczenia z pomocy społecznej w formie specjalnego zasiłku okresowego wpłynęło w dniu 15.03.2023 r. Ponadto w dniu 20.04.2023 r. wpłynęło pismo skarżącej, wzywające organ do rozpatrzenia wniesionego odwołania.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.W pierwszej kolejności należało zatem ustalić, czy skarżąca zachowała wymogi formalne do wniesienia skargi na bezczynność organu, poprzez uprzednie wyczerpanie środków zaskarżenia.Środkiem zaskarżenia, o którym mowa w art. 52 § 1 p.p.s.a. jest przewidziane w art. 37 § 1 k.p.a. zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie wnoszone do organu wyższego stopnia, a w przypadku gdy nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.Z uwagi na to, że skarga dotyczy bezczynności Samorządowego Kolegium Odwoławczego i nie ma organu wyższego stopnia, środkiem zaskarżenia będzie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.Skarżąca wezwała organ odwoławczy do załatwienia sprawy w dniu 20.04.2023 r. (data stempla pocztowego). Pismo wpłynęło do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie w dniu 22.04.2023 r.Pismo to, w którym skarżąca wzywa organ do rozpatrzenia odwołania należy uznać za spełniające wymogi z art. 37 § 1 k.p.a., wobec czego jest to wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Tak pismo to potraktowało także Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Tak więc wymogi formalne do wniesienia skargi zastały zachowane.Przechodząc do merytorycznej oceny zasadności skargi należy stwierdzić, że przy rozpoznaniu skargi na bezczynność należy ustalić, czy organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności. Taka sytuacja zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje czynności lub nie zakończył prowadzonego postępowania stosownym aktem.W sprawie niniejszej skarga dotyczyła bezczynności organu odwoławczego, który winien wydać akt dotyczący odwołania skarżącej od decyzji organu pierwszej instancji. Zgodnie z art. 35 ust. 3 k.p.a. załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. Odwołanie skarżącej wpłynęło do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie, za pośrednictwem organu pierwszej instancji, w dniu 15.03.2023 r.Do chwili obecnej odwołanie to nie zostało rozpoznane, tak więc bezczynność organu w sprawie niniejszej jest niewątpliwa.Zgodnie z art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności.Mając powyższe na względzie na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a. Sąd zobowiązał Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie do rozpatrzenia odwołania w terminie 14 dni od doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1 wyroku).W ocenie Sądu z okoliczności sprawy nie wynika, by bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Odwołanie wpłynęło do organu odwoławczego w dniu 15.03.2023 r. Skarga na bezczynność została wniesiona przez skarżącą w styczniu 2024 r., niedługo po upływie miesięcznego terminu do załatwienia sprawy przez organ. Ponadto Sądowi z urzędu jest znana sytuacja "spiętrzenia" spraw czekających na rozpoznanie w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Krakowie.Z powyższych względów Sąd na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a. stwierdził, że bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2 wyroku).Artykuł 149 § 2 p.p.s.a. stanowi, że sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6.Z wnioskiem takim wystąpiła w sprawie niniejszej skarżąca.Zdaniem Sądu nie stwierdzenie rażącego naruszenia prawa przez organ odwoławczy wyklucza możliwość wymierzenia organowi grzywny przez Sąd.Z tego względu Sąd oddalił wniosek skarżącej o wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. ustawy (pkt 3 wyroku).Nadmienić należy, że nawet w przypadku wymierzenia przez sąd organowi grzywny sąd ten nie mógłby wskazać, że powinna być ona wpłacona na konkretny cel, tak jak chciałaby skarżąca.Jednocześnie należy wskazać, że brak jest przepisów prawa, które umożliwiałyby sądowi administracyjnemu nakazanie organowi administracji publicznej pociągnięcie pracownika do odpowiedzialności, o jakiej mowa w art. 38 k.p.a.
......................................................................................(podpis sędziego/podpis sędziego/podpis sędziego)
Podsumowując, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stanowi ostateczną decyzję w sprawie administracyjnej na poziomie wojewódzkim. Jego treść precyzyjnie określa prawa i obowiązki stron postępowania oraz może być podstawą do ewentualnego odwołania. Zgodnie z zasadami prawa, wyrok ten jest wiążący dla stron postępowania oraz organów administracji publicznej.